کد مطلب:50436 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

مقصود از روح الهي كه در گل انسان دميده شده چيست؟

مقصود از «روح الهي» اين نيست كه از وجود خود، بخشي را جدا ساخته و در قالب آدمي جاسازي نموده است؛ بلكه اضافه روح به خدا اضافه تشريفيه است (مانند حكم «بيت الله» يا «شهر الله») و مقصود از آن اين است كه روح آدمي از ويژگي هايي برخوردار است كه از نظر عظمت و اهميت، تنها به خدا قابل اضافه مي باشد. يكي از ويژگي هاي روح آدمي - كه باعث شرافت والاي آن شده - همان «اختيار» و قدرت انتخاب است كه آن را از ديگر موجودات ممتاز ساخته است. با اين ويژگي انسان مي تواند از ملايك برتر شود و يا از حيوانات پست تر گردد. طبيعي است كه اگر مسير انحراف و پليدي را برگزيد، در آتش خواهد سوخت و اين به معناي سوخته شدن بخشي از وجود خدا نيست؛ بلكه سوختن يكي از مخلوقات بسيار شريف الهي است كه شرافت خود را به دست خويش نابود ساخته و از {/B«أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ»{w5-6w}{I95:4I}/} به {/B«أَسْفَلَ سافِلِينَ»{w3-4w}{I95:5I}/} هبوط كرده است.